Ból, cierpienie i najgorsze rzeczy w życiu naszym. O dobroci i mądrości Boga - część 2

9. Przeciwności losu mogą być zaletą. Czy znasz jedną silną osobę, która miała łatwe życie?

Prawie wszyscy ludzie, którzy osiągnęli wysoką znajomość spraw Pańskich, zdobyli tę wiedzę i doświadczenie poprzez cierpienie.

Kiedy Bóg sprowadza na nas potop nieszczęścia, wtedy lecimy do arki, Chrystusa. W ten sposób utrapienie czyni nas szczęśliwymi, zbliżając nas do Boga. Wiara może wykorzystać wody utrapienia, by szybciej płynąć do Chrystusa.

10. Utrapienia otwierają drogę do chwały (2 Kor. 4:17). Nie dlatego, że zasługują na chwałę, ale przygotowują nas do niej. Jak orka przygotowuje ziemię na plon, tak udręki przygotowują nas do chwały. Malarz nakłada swoje złoto na ciemne kolory – więc Bóg najpierw nakłada ciemne kolory ucisku, a potem nakłada złoty kolor chwały. 

Thomas Watson ukazuje nam w jak subtelny sposób szatan, ten starodawny wąż, kusi lud Boży:

1. Obserwuje temperament człowieka. Podobnie jak rolnik, wie jakie ziarno jest najlepsze dla danej gleby. Szatan nie będzie nikogo kusił wbrew jego naturalnemu usposobieniu.

2. Szatan wykorzystuje właściwy czas na pokusę. Często najlepszym czasem dla niego są momenty, które poświęciliśmy na dyscypliny duchowe (modlitwa, czytanie Słowa Bożego, zgromadzenie kościoła), gdyż wtedy myślimy, że jesteśmy mocni w wierze.

3. Przeciwnik często przynosi truciznę w złotym pucharze. Kusił Chrystusa przez Piotra! „Mistrzu, nie przyjdzie to na Ciebie”.

4. Najbardziej przebiegły jest w momentach, gdy przemienia się w anioła światłości.

5. Szatan potrafi zatruwać naszą wyobraźnię i zaszczepiać złe myśli w umyśle (J 13:2).

6. Pokusy, doświadczenia, próby sprawiają, że święty gorliwiej się modli. Kiedy szatan strzela ognistymi strzałami w duszę, święty szybciej ucieka do tronu łaski. Pokusa jest lekarstwem na cielesne bezpieczeństwo.

7. Pokusa uśmierza pychę. Czasami Bóg pozwala, aby chrześcijanin wpadł na jakiś czas w ręce diabła, aby mógł zostać uleczony z pojawiającej się w jego życiu pychy.

8. Pokusy są dobre ponieważ wzbudzają Ojcowskie współczucie. Największą opieką Ojca otoczone jest chore dziecko. Dlatego Luter mówił że pokusy są „uściskami Chrystusa” bo wtedy najsłodziej objawia się On duszy ludzkiej.

9. Grzechy innych działają dla naszego dobra — ponieważ są zwierciadłem, w którym możemy zobaczyć nasze własne serca. Czy widzimy ohydnego, bezbożnego nędznika? Oto obraz naszych serc! Takimi bylibyśmy — gdyby Bóg nas zostawił! Masz w sobie korzeń wszelkiego grzechu i wydałbyś jego piekielny owoc, jak każdy bezbożny nędznik — gdyby Bóg ani nie ograniczył cię swoją mocą, ani nie zmienił cię swoją łaską!

10. Grzech jest gorszy niż piekło. Jednak Bóg, poprzez swoją potężną władzę nadrzędną, sprawia, że ​​w rezultacie grzech kieruje się ku dobru Jego ludu. Stąd to złote powiedzenie Augustyna: „Bóg nigdy nie dopuści do zła — gdyby ze zła nie mógł wyprowadzić dobra”. 

11. Krew Chrystusa zbawia od grzechu i jest świętą maścią, która zabija tę śmiertelną chorobę grzechu. Lepszy jest ten grzech, który mnie poniża — niż ten uczynek, z którego jestem dumny! Święty Bradford wypowiedział te słowa o sobie: „Jestem tylko malowanym hipokrytą”; Hooper powiedział: „Panie, ja jestem piekłem, a Ty niebem”.

Zobacz część 1