Bóg nienawidzi rozwodu ponieważ zawsze oznacza on niewierność uroczystemu przymierzu małżeńskiemu, które mężczyzna i kobieta zawarli przed Nim. Stwórca nienawidzi rozwodu ponieważ zawsze niesie on ze sobą szkodliwe konsekwencje dla małżonków, a także ich dzieci (Mal 2:14-16). 

Rozwód w Piśmie Świętym jest dozwolony w konsekwencji grzechu człowieka, nigdy nie był on częścią pierwotnego Bożego planu dla małżeństwa. Wierzący powinni nienawidzić rozwodu podobnie jak Bóg. Dlatego powinien być on absolutną ostatecznością. Z Bożą pomocą każde małżeństwo może przetrwać wszystko.

„Jeśli w dniu ucisku ustaniesz, twoja siła jest słaba” (Prz 24:10).

Wrogość wobec tych, którzy trzymają się Pana Jezusa Chrystusa i dosłownego nauczania Biblii ogromnie wzrosła. Biblijnie wierzący chrześcijanie starający się stać mocno w wierze, są zszokowani oraz zasmuceni rosnącym antagonizmem, który pochodzi nie tylko ze świata, ale również z wewnątrz samego kościoła. Ten tekst jest próbą przekazania co Biblia mówi nam na temat wierności pośrodku duchowego sprzeciwu oraz tego czego należy się spodziewać i jak na to reagować.

Trwanie

Trwanie ma być stałe; wytrwać, przetrwać, znieść; nie ustępować. Kiedy świat ze swoim porządkiem posuwa się naprzód, Boży ludzie są wzywani, aby stać twardo w swojej wierze tak jak stoją przeciwko fałszywym naukom oraz podstępom diabła.

„Dlatego, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanych nauk, o których zostaliście pouczeni czy to przez mowę, czy przez nasz list” (2 Tes 2:15).

„W końcu, moi bracia, umacniajcie się w Panu i w potędze jego mocy. Przywdziejcie pełną zbroję Bożą, abyście mogli się ostać wobec zasadzek diabła” (Ef 6:10-11).

Usilne trwanie oznacza bycie nieugiętym i niezłomnym. Niezłomny oznacza stały, pewny, niezmienny, stabilny oraz  dowiedziony. Nie zmienny, kapryśny lub chwiejny. Jako wierzący, mamy pozostać niezłomni i stali w naszej wierze, przeciwstawiając się diabłu i pokusom świata.

List do Hebrajczyków 13:8: "Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki".

Jezus uzdrawiał chorych podczas swojej służby na ziemi, dał swoim uczniom moc uzdrawiania chorych, a ponieważ jest taki sam wczoraj, dziś i na wieki, powinniśmy dziś uzdrawiać chorych, tak jak robił to Jezus i tak jak robili to jego uczniowie, prawda?

Ciągle używasz tego wersetu, nie sądzę, że oznacza on to, co ty uważasz, że oznacza.

Witam Was serdecznie, mam nadzieję, że Ty i Twoja rodzina miewacie się dzisiaj dobrze.

Dziękuję za dołączenie do mnie w tym podcaście. To kolejna odsłona mojej kontynuacji serii Inigo Montoya, dotyczącej nagminnie błędnie interpretowanych wersetów.

Jestem introwertykiem. Dla osób mi bliskich nie jest to żadna forma coming out. Jeśli też śledzisz relację z części mojej pielgrzymki, którą dzielę się na blogu, nie będzie to również i dla ciebie żadnym zaskoczeniem. Kim jest introwertyk? Nie przykładając szczególnej wagi do definicji pojęciowej, użyłbym kilku określeń charakteryzujących osobowość introwertyczną. To z pewnością człowiek wycofany, który w relacjach z innymi jest często skryty, a nadmierne interakcje społeczne są dla niego po prostu wyczerpujące (jego zasoby w relacjach z ludźmi są dość ograniczone).

Jest to doskonałe pytanie ponieważ jest wiele niebezpiecznych zagrożeń dotyczących prawdziwości Pisma Świętego.

Biblia jest naszym głównym źródłem informacji o Jezusie oraz wszystkich innych rzeczach, które przyjmujemy jako elementy naszej wiary. Oczywiście, jeśli Biblia nie jest prawdą to chrześcijanie są w poważnych tarapatach. Ja wierzę, że Biblia jest prawdą. Wierzę, że jest Słowem Bożym. Jezus sam oświadczył, że: „Słowo Twoje jest prawdą”. Ale dlaczego jestem przekonany, że Biblia jest prawdą?

Witajcie kochani! Nazywam się Justin Peters i mam nadzieję, że miewacie się dzisiaj dobrze.

Dziękuję za dołączenie do mnie w tym podkaście. To jest wywiad, który przeprowadziłem z Joshuą Banksem. Joshua jest pastorem Shepherd's Rock Bible Church w Kingsport Tennessee.

Napisał on książkę zatytułowaną "Tak, to ma znaczenie: wpływ doktryny elekcji na uświęcenie".  [Joshua] zwrócił się do mnie, nie wiem, może w zeszłym roku, i zapytał czy przeczytam jego książkę i jeśli mi się spodoba to czy ją polecę, i tak też zrobiłem. To bardzo dobra książka i dotyczy czegoś, co jest bliskie i drogie mojemu sercu, ponieważ, jak usłyszysz w wywiadzie, jedną ze słabości w pewnych obszarach naszego soteriologicznie zreformowanego obozu, jest brak uświęcenia, szczerze mówiąc - brak pragnienia osobistej świętości. Tak więc z wielką chęcią przeczytałem tę książkę, jest wspaniała. Zatem bez dalszej zwłoki, oto wywiad z Joshuą.

Zajrzyjcie ze mną, proszę, do szóstego rozdziału proroka Izajasza. Księga Izajasza rozdział 6. Posłuchajmy Słowa Pana.

"W roku, w którym umarł król Uzjasz, widziałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, i dom był wypełniony jego chwałą. Serafiny stały ponad nim, a każdy z nich miał po sześć skrzydeł: dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma przykrywał swoje nogi, a dwoma latał. Wołał jeden do drugiego: Święty, święty, święty, PAN zastępów. Cała ziemia jest pełna jego chwały. I filary drzwi [nadproża, belki i fundamenty domu]poruszyły się od głosu wołającego, a dom napełnił się dymem. I powiedziałem: Biada mi! Już zginąłem [ponieważ zostałem przebity na wylot]; jestem bowiem człowiekiem o nieczystych wargach i mieszkam wśród ludu o nieczystych wargach, a moje oczy widziały Króla, PANA zastępów. Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, mając w ręku rozżarzony węgiel, który wziął kleszczami z ołtarza;  dotknął nim moich ust, i powiedział: Oto ten węgiel dotknął twoich warg; twoja nieprawość jest usunięta, a twój grzech zgładzony. Potem usłyszałem głos Pana mówiącego: Kogo poślę i kto nam pójdzie? Wtedy odpowiedziałem: Oto jestem, poślij mnie. A on powiedział: Idź i powiedz temu ludowi: Słuchajcie uważnie, ale nie rozumiejcie, patrzcie uważnie, ale nie poznawajcie. [Albowiem serce tego ludu stało się grube lub otępiałe, a uszy ich z trudem słyszą i oczy ich są zamknięte aby widząc oczami i słysząc uszami, i rozumiejąc sercem, nie nawrócili się, a Ja mógłbym ich uzdrowić.] Wtedy zapytałem: Jak długo, Panie? A on odpowiedział: Aż miasta zostaną spustoszone i bez mieszkańca, domy bez ludzi, a ziemia zostanie doszczętnie spustoszona; Aż PAN zapędzi ludzi daleko,[a miejsca opuszczone pomnożą się na ziemi]. A pomimo tego pozostanie jeszcze jedna dziesiąta, która znów będzie podlegała testom,] - czy pewnie w tym kontekście - A jak po ścięciu terebintu lub dębu zostaje pień, tak samo będzie ze świętym potomstwem."

Proszę weź swoją Biblię i zwróć się ze mną do Ewangelii Jana, która powinna być bardzo łatwa do znalezienia, Ew. Jana rozdział 3.

Chcę przeczytać pierwsze osiem wersetów tego rozdziału zaczynając od wersetu 1, a tytuł tego przesłania brzmi: "Co to znaczy narodzić się na nowo". Ewangelia Jana rozdział 3 zaczynając od wersetu 1. To jest natchnione, niezmienne i nieomylne Słowo Boże.

„A był pewien człowiek z faryzeuszy, imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. Przyszedł on do Jezusa w nocy i powiedział: Mistrzu, wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić tych cudów, które ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był. Odpowiedział mu Jezus..." pozwolę sobie na małą uwagę tutaj, zauważ, że nie było tu zadane żadne pytanie.

W temacie postu, podobnie jak i w wielu innych ważnych zagadnieniach życia duchowego, jest wiele zamieszania i nieporozumień. Niestety bardzo dużo z nich wynika z prostej przyczyny: braku biblijnej nauki. Czym jest dla ciebie jest post? Czy traktujesz post jako dyscyplinę duchową? Albo może jako rodzaj oręża duchowego służącego w walce z „warowniami wroga”? Albo może poprzez post starasz się przekonać Boga, aby odpowiedział na twoje pragnienia wyrażane w modlitwie?

Charles Simeon był pastorem Trinity Church w Cambridge. Służył tam 54 lata, aż do swojej śmierci 13 listopada 1836 roku. Nigdy się nie ożenił. Jak pisze jego biograf: „Świadomie wybrał pozostanie w takim stanie, aby móc lepiej służyć Bogu”.

Przez 54 lata nieustannie głosił Słowo Boże. To było dzieło jego życia. W 1833 roku podarował królowi Wilhelmowi IV 21 tomów zebranych kazań.

W sprawach doktrynalnych starał się być bardzo pojednawczy. Oto przykład jego rozmowy z Johnem Wesleyem: