Adam. O mnie - część I

„Dzięki łasce Bożej jestem tym, kim jestem. Nic więcej. Byłem ślepy i głupi. Byłem duchowo martwy i pokonany. Byłem buntownikiem, który nienawidził z całego Serca swojego Stwórcy i Króla. Ale Chrystus, Syn Boży, umiłował mnie i wydał samego siebie za mnie. Kiedy byłem jeszcze przeciwnikiem i wrogiem Boga, kiedy mówiłem i działałem przeciwko Niemu, kiedy sprzeciwiałem się Mu z całą zawziętością, On mnie miłował. Przyszedł na świat i wziął na siebie moje grzechy. Został za mnie ukarany. Umarł moją śmiercią. Zmartwychwstał, wstąpił do nieba i usiadł po prawicy Boga, aby się za mną wstawiać. Nie mam nic, czym mógłbym się chlubić”.

A więc kim jestem?

#3 - List do Przyjaciela w depresji. Olbrzym Rozpacz

Najukochańszy Bracie,

Mówiłeś, że niewiele się zmieniło, a nawet jest po prostu gorzej. Boisz się, że oszalejesz prawda? Nasz Zbawiciel wydaje się być tak daleko, a burza którą widzisz właśnie za oknem tak przerażająca. Czuję Twoje cierpienie.

Wiem, że dalej jesteś przekonany, że Twoje zamartwianie się może przekonać Boga, aby szybciej zainterweniował w najważniejszej dla Ciebie sprawie. Jednak martwienie się niczego nie osiąga – a przynajmniej na pewno niczego dobrego. Martwienie się nie jest środkiem za pomocą, którego Bóg nas wysłuchuje, albo pozwala bliżej podejść do tronu łaski. Zapomniałeś co Jan Kalwin pisał o lęku? Zapomniałeś, że to niewiara jest matką wszelkiego strachu? A czy podobnie nie jest z zamartwianiem się?

#2 - List do Przyjaciela w depresji. Pójdę z Tobą

Drogi Bracie,

Mówiłeś, że chcesz mówić, ale nikogo już to nie obchodzi. Twój ból jest moim bólem, wiesz o tym? 

Chciałem Ci napisać coś o Opatrzności Bożej, ale wiem, że jesteś świeżo po lekturze pierwszego tomu Reformed Systematic Theology Joela Beeke więc postanowiłem tego nie czynić. Już sam wiesz, jak ciężko jest w piecu doświadczenia przekuć całą wiedzę w coś co pomoże Ci iść dalej.

Wiem, że masz wrażenie, iż wszystko spłonęło. Dodatkowo obciąża Cię poczucie winy jakbyś sam podłożył ogień, który strawił to co kochałeś. Bracie, czuję Twój ból i Twoje serce.

List do Przyjaciela w depresji

Drogi Bracie,

Wiem, że w ostatnim czasie poznałeś empirycznie co to znaczy wołać: „Jak długo, o Panie?!”. Wiem, że szukałeś Pana, wyciągałeś do Niego ręce, a pomimo tego twoja dusza nie znalazła pocieszenia. Ostatnim razem gdy dzwoniłem, to byłeś tak zaniepokojony, że nie potrafiłeś mówić. Asaf też tego doświadczył (Ps 77:4).

Pamiętam, że zawsze mówiłeś o swoim pragnieniu doświadczenia eksperymentalnego chrześcijaństwa, o którym pisali purytanie. Jednak Ojciec odpowiedział na twoją modlitwę, wprowadzając cię w miejsce, którego sam nigdy byś nie wybrał.

Charles Spurgeon powiedział kiedyś, że nauczył się całować fale, które rzucają go na Skałę Wieków. Jeśli ten wielki człowiek, „książę kaznodziejów”, tak potężne Boże narzędzie mógł cierpieć na depresję, to dlaczego nie ty? Czy towarzystwo takich ludzi jak Brainerd, Cowper, Bunyan i wielu innych świętych jest dla ciebie czymś uwłaczającym? 

Cierpienie i Boża chwała

Odwiedziłem kiedyś kobietę, która umierała na raka macicy. Była bardzo zrozpaczona, ale nie tylko z powodu swojej fizycznej choroby. Wyjaśniła mi, że w młodości miała aborcję i dlatego jest przekonana, że choroba jest bezpośrednią tego konsekwencją. Wierzyła, że rak jest Bożym sądem.

Zwykłą duszpasterską odpowiedzią na takie bolesne pytania pochodzące od kogoś znajdującego się śmiertelnej chorobie, jest stwierdzenie, że ta przypadłość nie jest sądem Bożym za grzech. Ale musiałem być szczery i dlatego powiedziałem, że nie wiem jak jest naprawdę. Być może był to Boży sąd, a może nie. Nie mogę zrozumieć tajemnicy Bożej, ani odczytać działania niewidzialnej ręki Jego opatrzności, dlatego też nie wiedziałem dlaczego ona cierpi. Wiedziałem jednak, że bez względu na powód jej bólu, istniała odpowiedź na jej poczucie winy. Rozmawialiśmy o miłosierdziu Chrystusa i krzyżu, a ona umarła w wierze.

Ja potrzebuję Ewangelii

Myślę, że większość z nas jest przekonana o tym, że w życiu chrześcijańskim Ewangelia powinna być w centrum. Jerry Bridges napisał: „Zaczynam swój czas z Bogiem od przejrzenia i przyjęcia dla siebie samego Ewangelii. Ponieważ ewangelia jest dla grzeszników, to przychodzę do Chrystusa jako wciąż praktykujący grzesznik. To bardzo ważne, kiedy zaczynamy od docenienia Ewangelii, bo to dzięki Chrystusowi mamy dostęp do Boga Ojca. Musimy uczyć się żyć Ewangelią każdego dnia naszego życia. Kiedy szatan atakował mnie oskarżeniami dotyczącymi moich grzechów, zacząłem "głosić Ewangelię samemu sobie". Nauczyłem się to kontynuować w ramach codziennej potrzeby przypominania sobie Ewangelii”. 

Czy chrześcijanin może stracić zbawienie (Hbr 6:1-6)?

Każda dyskusja w temacie utracalności zbawienia, prędzej czy później kieruje się do tekstu z Listu do Hebrajczyków. Ponieważ  jest on niezwykle istotny w przedmiocie naszych rozważań o nieutracalności zbawienia (wytrwaniu świętych) musimy przyjrzeć mu się z bliska.

„Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, którym jest pokuta od martwych uczynków i wiara w Boga; Nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu umarłych i sądzie wiecznym. I to uczynimy, jeśli Bóg pozwoli. Niemożliwe jest bowiem, żeby tych, którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebieskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego; Zakosztowali też dobrego słowa Bożego i mocy przyszłego wieku; A odpadli – ponownie odnowić ku pokucie, gdyż sami sobie znowu krzyżują Syna Bożego i wystawiają go na hańbę” (Hbr 6:1-6).

Ogień, który uwalnia. Ból, który leczy

Julie Lowe stwierdziła, że: „Komfort to nie brak kłopotów, ale obecność Boga pośród nich”. Przeczytaj proszę wraz ze mną tekst z Księgi Proroka Daniela 3:20-27.

Jeśli jesteś podobny do mnie, to wezwanie z Listu Jakuba, aby poczytywać za największą radość próby, które nas spotykają w życiu (Jk 1:2) pewnie i dla ciebie stanowi aberrację tego czym jest „obfite” życie, o którym wspominał Pan Jezus (J 10:10).

Nie chciałbym być na miejscu przyjaciół Daniela. Jestem daleki od skrajnych poglądów donatystów, którzy znani byli ze swojego pragnienia męczeństwa. Jednakże czytając omawiany fragment Słowa Bożego nie możemy przeoczyć faktu, że tych trzech młodych ludzi doświadczyło obecności samego Chrystusa.

Wbrew oczekiwaniom pogańskiego władzy, żaden z nich nie doznał szkody od ognia, który spalił tylko wiążące ich sznury. Zauważ, że oni będąc związani, zostali wrzuceni w sam środek pieca przygotowanego specjalnie na tę okazję. Zanim weszli w ogień byli związani, nie mogli swobodnie się poruszać, ale czynnikiem który zmienił ich położenie był właśnie ogień, źródło ich potencjalnej śmierci.

Chrześcijanie radzący sobie z atakami paniki i niepokojem cz. 4

Okej, kontynuujmy nasz temat niepokoju. Rozmawialiśmy o atakach lęku. 

„Potem powiedział do swoich uczniów: Dlatego mówię wam: Nie troszczcie się o wasze życie, co będziecie jeść, ani o ciało, w co będziecie się ubierać. Życie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż ubranie. Przypatrzcie się krukom, że nie sieją ani nie żną, nie mają spiżarni ani spichlerza, a jednak Bóg je żywi. O ileż cenniejsi jesteście wy niż ptaki!

I któż z was, martwiąc się, może dodać do swego wzrostu jeden łokieć? Jeśli więc najmniejszej rzeczy nie możecie uczynić, czemu troszczycie się o inne? Przypatrzcie się liliom, jak rosną: nie pracują ani nie przędą, a mówię wam, że nawet Salomon w całej swojej chwale nie był tak ubrany, jak jedna z nich. A jeśli trawę, która dziś jest na polu, a jutro będzie wrzucona do pieca, Bóg tak ubiera, o ileż bardziej was, ludzie małej wiary?

Jedno spojrzenie mojego Jezusa

„Ten zaś sługa, który znał wolę swego pana, a nie był gotowy i nie postąpił według jego woli, otrzyma wielką chłostę. Lecz ten, który jej nie znał i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele się będzie wymagać, a komu wiele powierzono, więcej będzie się od niego żądać” (Łk 12:47-88)

„Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za to, co czynił w ciele, według tego, co czynił, czy dobro, czy zło” (2 Kor 5:10).

„[…] Wszyscy bowiem staniemy przed trybunałem Chrystusa” (Rz 14:10)

Kiedy błąd staje się herezją?

Czy wiara w to, że Biblia zawiera Słowo Boże, a nie jest Słowem Bożym jest herezją? Czy ludzie wierzący, że krzyż Chrystusa zawsze gwarantuje człowiekowi uzdrowienie z fizycznej choroby, są odstępcami? Czym właściwie jest herezja? To tylko część pytań, przed którymi zostałem postawiony w ostatnich tygodniach.

10 lat temu Albert Mohler napisał na swoim blogu post, przedstawiając w skrócie to co nazwał „teologiczną selekcją rannych/oceną stanu zdrowia rannych”. Zapożyczając tę terminologię ze szpitalnego oddziału ratunkowego, Mohler omawiał potrzebę uszeregowania pod względem ważności i priorytetów określonych kwestii doktrynalnych.

Jezus jest Bożym "Amen"

"Wszystkie obietnice Boga znajdują swoje Tak w Nim. Dlatego to właśnie przez Niego wypowiadamy nasze Amen dla Boga ku Jego chwale". (2 Koryntian 1,20).

Modlitwa jest miejscem, w którym przeszłość i przyszłość są wielokrotnie w naszym życiu ze sobą połączone. Wspominam o tym tutaj, ponieważ Paweł łączy modlitwę z Bożym Tak w tym wersecie w uderzający sposób. W 2 Liście do Koryntian 1,20, mówi on (za pomocą karkołomnej greki, która przechodzi w karkołomną polszczyznę): "Dlatego to przez Niego wypowiadamy nasze Amen Bogu na Jego chwałę." Spróbujmy to wyprostować. Oto, co on mówi: "Dlatego, z powodu Chrystusa, wypowiadamy Amen Bogu w naszych modlitwach, aby pokazać, że Bóg otrzymuje chwałę za przyszłą łaskę, o którą prosimy i na którą liczymy, kiedy się modlimy". 

Co się stało z Ravim Zachariasem? 3 Możliwe wyjaśnienia

Sceptycznie przyjąłem wiadomości o domniemanych zarzutach związanych z niewłaściwym postępowaniem Raviego Zachariasa. Po prostu nie mogłem w to uwierzyć. Zawsze kiedy osoba zmarła zostaje oskarżona i tym samym pozbawiona możliwości obrony, moim odruchem opartym na założeniu „niewinny do czasu udowodnienia winy”, jest przyznanie sobie prawa do wątpliwości. Jednak w przypadku tak ogromnej ilości dowodów zaprzeczenie, że Ravi Zacharias prowadził podwójne życie, wydaje się po prostu niemożliwe.

Jest to dla mnie oszołomienie i czuję się zmuszony względem moich czytelników ustosunkować do tej sprawy. To obrazuje mój pogląd w jaki sposób odnieść się do zarzutów wobec osoby uznającej się za chrześcijanina, która jednak nie jest w stanie sama się bronić.

Jak chińscy pastorzy rozwinęli swoją teologię cierpienia

„Znakiem kościoła jest krzyż” - powiedział zebranym jeden z wiodących chińskich pastorów. „Jeśli naprawdę żyjesz życiem Chrystusa, będziesz prześladowany. Ale będziesz miał także moc zmartwychwstania. Będziesz miał moc, aby cierpieć”.

Starsze pokolenia „nie miały teologii systematycznej spisanej na papierze” - powiedział jeden z pastorów z północnych Chin. „Nie mogli stworzyć systemu. Ale wiedzieli, podobnie jak ja, że ​​Bóg kontroluje wszystko. Przeczytali Rzymian 8:28, że Bóg czyni wszystko razem dla dobra tych, którzy Go miłują. Wiedzieli, że Bóg ma kontrolę”.

Księga Daniela i COVID-19

Jeśli jesteś trochę podobny do mnie, to miniony rok mógł wprawić cię w konsternacje. Perturbacje światowe mogły zdezorganizować życie niejednego z nas; wewnętrznie lub zewnętrznie. Co Bóg czynił w 2020 roku?

„O głębokości bogactwa zarówno mądrości, jak i poznania Boga! Jak niezbadane są jego wyroki i niedocieczone jego drogi! Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą? Lub kto pierwszy mu coś dał, aby otrzymać odpłatę? Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen” (Rz 11:33-36)

Z pewnością wola naszego Stwórcy w wielu aspektach jest czymś niezmierzonym dla nas i nasz PAN nigdy nie da nam poznać wszystkich swoich zamysłów. Jednak na podstawie biblijnego objawienia wiemy, że nasz Bóg jest nieskończenie mądry, dobry i absolutnie suwerenny.

Czy nie jest to dobra wiadomość dla nas, którzy żyjemy w korona wirusowej rzeczywistości, gdy nasz rząd podejmuje bezprecedensowe środki, w celu zapewniania nam „bezpieczeństwa”?

Księga Daniela przypomina, że nawet pośród największego zamętu Bóg króluje, a Jego panowanie jest niepodważalne.