Prawo Boże w życiu chrześcijanina

Na pewnym etapie życia większość chrześcijan zmagało się z pytaniem, w jaki sposób prawo Starego Testamentu odnosi się do mojego życia? Czy prawo Starego Testamentu ma jakiekolwiek znaczenie dla ludu Bożego żyjącego w nowym przymierzu? Czy jesteśmy nim związani w jakiś sposób?

Jest to bardzo ważne pytanie, ponieważ herezja antynomianizmu (w sensie teologicznym, antynomianizm jest poglądem, który zakłada, że nie istnieje żadne prawo moralne według którego Bóg oczekuje, że będą żyli chrześcijanie) staje się coraz bardziej powszechnym zjawiskiem wśród osób deklarujących się jako chrześcijanie.

Temat cierpienia – przegląd nauki biblijnej

Poniższy przegląd biblijny jest oparty na książce „Joni” napisanej przez Joni Eareckson Tada.

Biblijne zasady związane z cierpieniem. Po każdej zasadzie umieszczono litery wskazujące na to, do kogo się ona stosuje: O – ogólnie; W – wierzący; N – niewierzący.

1. Cierpienie nie zawsze spowodowane jest grzechem, nie zawsze też świadczy o braku duchowości ( 1 Kor 4:9-14; J 9:1-3; 2 Kor 11:22-31). O

2. Źródło cierpienia wiąże się z grzechem, złem i przekleństwem Boga (1 M 3:14-19; 2 Kor 15:51-55; Rz 8:20-23). O

3. Usunięcie cierpienia wiąże się z odkupieniem (1 M 3:21- porównaj kontekst poprzedzający ten werset) i ostatecznym zwycięstwem sprawiedliwości (2 P 3:5-7.10; Obj 21:1.4, 22:2-3). O

Miłość Zbawiciela i Netflix

„I poznać miłość Chrystusa, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali napełnieni całą pełnią Boga” (Ef 3:19)

W życiu każdego z nas są rzeczy, które mogą stanąć na drodze do błogosławieństwa. To one stanowią utrudnienia w naszej drodze do świętości. Niestety, bardzo często ich nie zauważamy albo ignorujemy.

Ale zacznijmy od początku. Dojrzały chrześcijanin wie, że cała mądrość pochodzi z ust Boga. To dlatego fundamentalną kwestią jest regularne czytanie Słowa Bożego. Słowa, które zostało nam dane, aby objawić Pana Jezusa Chrystusa (Łk 24:27.44).

Utracony list i inne oblicze Jana Kalwina

Kalwin został wygnany z Genewy w 1538 roku i udał się do Strasburga. Tam opublikował swój pierwszy komentarz Listu do Rzymian, który ukazał się drukiem w 1540 roku. Rok później, władze Genewy prosiły Kalwina, aby powrócił do miasta. 

W liście do przyjaciela, Reformator napisał: „Nie ma pod niebem miejsca, w którym mógłbym odczuwać większy lęk”. Czuł jednak, że Bóg wzywa go do tej pracy i pomimo swoich obaw udał się do Genewy.

Kiedy opublikował komentarz Listu do Rzymian, był zdecydowany kontynuować pracę nad listami apostoła Pawła. Jednak na tej drodze pojawiła się przeszkoda, o nazwie Genewa. Kościół potrzebował pełnego zaangażowania Kalwina, a ten całkowicie poświęcił się temu dziełu.

O zaufaniu, nie tylko w czasie pandemii

„PAN będzie za was walczył, a wy będziecie milczeć” (Wj 14:14)

„Słyszę jak Zbawca mówi: twoja siła jest naprawdę niewielka, dlatego moje dziecko pełne słabości, czuwaj i módl się. Znajdź we mnie wszystko czego potrzebujesz".

Czy zauważyłeś drogi czytelniku, że często najbardziej wzniosłe wyznania wiary pojawiają się na naszych ustach w momencie gdy nasze życie jest dokładnie takie jakie chcemy żeby było?

Postawa Dawida była jednak diametralnie różna: „Będę błogosławił PANA w każdym czasie, jego chwała zawsze będzie na moich ustach” (Ps 34:1).

Pan jest światłem w mojej ciemności i pokojem dla duszy. On jest moim ratunkiem. Ten, który nigdy mnie nie zawiódł. Nigdy nie opuścił. Cała moja nadzieja jest w Nim.

Kto powinien się modlić?

„Szukajcie PANA, póki może być znaleziony; wzywajcie go, póki jest blisko. Niech bezbożny opuści swoją drogę, a człowiek nieprawy swoje myśli i niech wróci do PANA, a on się zlituje; niech wróci do naszego Boga, gdyż jest on hojny w przebaczeniu” (Iz 55:6-7)

W 55 rozdziale Księgi Izajasza, Bóg ukazuje nam swoje współczucie poprzez zaproszenie „wszystkich spragnionych” (w. 1) aby przyszli do Jego obietnic i błogosławieństwa. To pragnienie jest głęboką duchową tęsknotą, która prowadzi nas do Bożej łaski.

Słowo „szukajcie” (w. 6) bezpośrednio nawiązuje do modlitwy. Ten, którego szukamy jest jedynym PANEM: niezmiennym, łaskawym Bogiem Jahwe. Nie powinniśmy głupio zwlekać w przyjęciu Bożej oferty; powinniśmy Go szukać „póki może być znaleziony” – teraz – zanim odejdziemy z tego świata. 

Powołanie do świętości i niemoralność seksualna

Anonimowość życia w wirtualnej rzeczywistości pozwoliła wielu ludziom bardziej niż kiedykolwiek wcześniej oddawać się niemoralności seksualnej. Podobnie i otaczająca nas kultura aprobuje pozamałżeńską aktywność seksualną traktując ją jako coś zupełnie normalnego. Rozwiązłość jest szeroko akceptowana w każdej sferze życia.

Jednak w wyraźnym kontraście do tego, Bóg powołał swój lud do czystości (1 Kor 5:1-13; Ef 5:3-17; 1 Tes 4:3-7). Seks został  dany jako wyraz miłości i spełnienia między mężem i żoną (Hbr 13:4) i tylko w tej sferze przynosi błogosławieństwo. Poza świętym związkiem małżeńskim jest tylko ból i rozpacz, nawet jeśli przez chwilę wydaje nam się, że jest inaczej.

Walka z grzechem

„Tego bowiem, co robię, nie pochwalam, bo nie robię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to robię” (Rz 7:15)

Chociaż przebudzenie metodystyczne przyniosło wiele dobrych rzeczy w osiemnastym wieku, to jednak jeden niefortunny aspekt nauczania Johna Wesleya doprowadził do złych owoców. Chodzi o jego doktrynę bezgrzesznej doskonałości. Wesley nauczał, że chrześcijanin może stać się tak uświęconym, że będzie prowadził doskonałe życie tutaj na ziemi. Sam Wesley jednak nigdy nie twierdził niczego takiego o sobie.

Gdy czekasz na działanie Boga

Cierpliwość nie jest twoją mocną stroną? Moją również.

Wiem czego chcę i wiem, że muszę mieć to teraz. Przynajmniej ja tak uważam. Ale Boży czas i mój czas rzadko jest taki sam. Podobnie jak w życiu bohaterów biblijnych:

- Józef czekał 13 lat cierpiąc przechodząc niezliczone próby i zmartwienia;

- Dawid czekał 15 lat zanim został królem;

- Abraham czekał 25 lat zanim Bóg dał mu syna;

- Mojżesz czekał 40 lat na pustyni;

- Jezus czekał 30 lat zanim rozpoczął publiczną służbę.

Może jesteś żonaty i czekasz na pojawienie się dzieci. Może jesteś samotny i pragniesz mieć małżonka. A może nienawidzisz swojej pracy i czekasz na prawdziwy rozwój kariery, o której marzyłeś. Cokolwiek to jest – czekasz, a podane wskazówki mogą okazać się pomocne.

1. Zbadaj swoje serce

Czy moje życie jest godne Boga?

Czy wiesz, że istniejesz dla „uwielbienia Jego chwały”? (Ef 1:12). Czy zdajesz sobie sprawę, że twoje życie ma być godne powołania do którego zostałeś wezwany? (Ef 4:1). Że masz postępować „jak przystoi na Ewangelię Chrystusa”? (Flp 1:27). Że masz żyć w sposób godny Pana? (Kol 1:10). Czy zdajesz sobie sprawę, że jako dziecko Boże powinieneś naśladować swojego Ojca? Mówiąc bardziej dosadnie: masz być naśladowcą Boga (Ef 5:1).

A więc: czy twoje życie jest godne PANA?

Skąd mogę wiedzieć czy moje życie jest godne Króla chwały?

Tony Reinke daje nam kilka prostych testów, które we właściwy sposób pozwolą nam na sprawdzenie jakości naszego oddania Panu.

„Dlatego i my od tego dnia, w którym to usłyszeliśmy, nie przestajemy za was się modlić i prosić, abyście byli napełnieni poznaniem jego woli we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu; Abyście postępowali w sposób godny Pana, by podobać mu się we wszystkim, w każdym dobrym uczynku wydając owoc i wzrastając w poznawaniu Boga” (Kol 1:9-10)

Czy nasze życie jest zgodne z wolą Króla?

Jak być wiernym sługą Boga?

Biblia używa kilku metafor, aby opisać relację chrześcijan z Bogiem. Każda z nich analizuje ją z innej perspektywy, ukazując tym samym różne prawdy. Jedną z najbardziej doskonałych metafor jest ta, która ukazuje chrześcijanina jako sługę. Jesteśmy sługami Boga. Co to oznacza? Jakie są tego konsekwencje? Oto siedem prawd ukazujących relację sługi i jego pana, które są tak samo rzeczywiste w życiu ludu Bożego i jego relacji ze swoim Panem i Bogiem.

Sługa służy jednemu panu. Sługa pozostawia wszystkich innych, aby móc całą swoją uwagę skoncentrować na swoim panu. Podobnie, chrześcijanin zostawia służbę grzechowi i szatanowi i rekrutuje samego siebie do służby Bogu. Radośnie wykorzystuje swoje życie, aby służyć jednemu Panu: „Lecz teraz, uwolnieni od grzechu, gdy staliście się sługami Boga, macie swój pożytek ku uświęceniu, a na końcu życie wieczne.” (Rz 6:22)

Jak zniszczyć twierdzę pornografii

1. Czy kiedykolwiek zabrałbyś pornografię do kościoła i oglądał podczas uwielbienia? Jeśli robisz to w domu możesz to samo czynić również i w kościele. Bóg jest tak samo obecny w twojej sypialni jak i w budynku kościoła.

2. Zmierz się z faktem, że może nie jesteś osobą zbawioną. Zbadaj siebie, aby upewnić się, że Chrystus żyje w tobie (2 Kor 13:5; zob. Rz 6:11-22, 8:1-14; Ef 5:3-8).

3. Uświadom sobie, że oddając się pornografii popełniasz cudzołóstwo (Mt 5:27,28).

4. Zrozum, że pornografia jest bardzo poważnym grzechem. Jezus powiedział, że lepiej byłoby dla ciebie, abyś ślepy dotarł do Nieba, niż gdyby twoje oko miało doprowadzić cię prosto do piekła (Mt 5:29).

Ja i koronawirus

W ramach obowiązków służbowych będę oddelegowany do pracy z osobami ze szczególnej grupy ryzyka zarażenia koronawirusem oraz z tymi, którzy już przebywają (lub będą przebywać) w kwarantannie.

Cała ta sytuacja zbiegła się w czasie z rozpoczęciem lektury Księgi Objawienia. Dlaczego akurat wspominam o tym w tym kontekście? Ano dlatego, że Księga ta zawiera wiele głębokich prawd dotyczących chrześcijańskiego życia i uczniostwa, a nie tylko skłania nas do obsesyjnego wypatrywania rzekomych znaków końca czasów.

Nie możemy zapominać, że jest to również list pasterski napisany do kościołów. I jak wskazuje G.K. Beale: „Celem Objawienia jest zachęcenie wierzących w każdym wieku, że Bóg realizuje swoje plany nawet w obliczu tragedii, cierpienia i pozornej satanistycznej dominacji”.

Istota życia kalwinisty

Kalwinistyczna teologia zawsze kładła duży nacisk na biblijną oraz doktrynalną wiedzę, i bardzo słusznie. Jesteśmy przemieniani poprzez odnowienie naszych umysłów (Rz 12:1-2). 

Ta przemiana jest zasadnicza dla uwielbienia Boga, ponieważ Duch Święty oświeca nasze umysły przez Pismo Święte i dzięki temu uzyskujemy zrozumienie Boga i Jego dróg.

Koronawirus – powód do niepokoju dla chrześcijan?

Wraz z rosnącą liczbą przypadków koronawirusa notowanych poza obszarem Chin, wielu wierzących w Stanach zastanawia się jak reagować wobec narastającego zaniepokojenia. Czego mógłby oczekiwać od nas Bóg w obliczu zbliżającego się międzynarodowego kryzysu zdrowia? 

Czy nasze kościoły powinny zamknąć swoje drzwi z obawy przed rozprzestrzenianiem się infekcji? Czy powinnam/powinienem zabrać swoje dzieci ze szkoły? Odwołać zaplanowane wyjazdy?

W jaki sposób nieść pomoc ogarniętemu paniką światu?

Pamiętajmy o tym, co już wiemy

Po pierwsze, ważne, byśmy pamiętali o tym, co już wiemy. Niepokój nie jest naszym przyjacielem, a panika nie jest naszą drogą. Salomon przypomina nam: „Jeśli zniechęcasz się w dniu trudności, trudno mówić o twojej sile” (Przypowieści Salomona 24:10). Oby nigdy nie trzeba było mówić o Bożym ludzie, że bardziej kieruje nim strach, aniżeli wiara.

Corrie ten Boom, wraz z innymi wiernymi pośród wielu narodów, z odwagą przewodziła w obliczu zagrożenia nazistowskim faszyzmem – zagrożenia, które można określić inną formą śmiertelnego wirusa. Dzisiaj jej słowa wciąż mają znaczenie: „Gdy się martwisz, to dźwigasz ciężar trosk jutra przy użyciu siły danej ci na dziś.”