Komentarz Zaca Poonena do całej Biblii: Rdz 18-21

1. O gościnności Abrahama przeczytaliśmy trochę w rozdziale 18. W Liście do Hebrajczyków 13:2 powiedziano nam, abyśmy byli gościnni wobec obcych, „bo niektórzy, nie wiedząc o tym, gościli aniołów”. To odnosi się do rozdziału 18. Pobożny człowiek jest zawsze gościnny, ciepły i życzliwy, nawet dla nieznajomych.

2. Następnie w rozdziałach 18 i 19 czytamy, że Lot ponownie wpadł w kłopoty. Pan powiedział Abrahamowi, że zamierza zniszczyć Sodomę i Gomorę za ich grzechy. Abraham ponownie zaniepokoił się o Lota. Lot nie odrobił jeszcze lekcji. Po tym, jak został schwytany jako wróg, wrócił do Sodomy. Ale Abraham nie osądził Lota. Jako człowiek pobożny modlił się, aby Lot uratować mu życie. Jest to pierwsze wstawiennictwo zapisane w Biblii, które ma na celu zbawienie dusz. Lot został ocalony dzięki modlitwom Abrahama. Ale jego żona pozostała w tyle jak słup soli. Jezus nawiązał do tego, gdy powiedział, że podczas Jego drugiego przyjścia dwoje będzie w jednym łożu (mąż i żona), a tylko jeden będzie wzięty. Drugi zostanie pozostawiony (Łk 17,32, 34).

3. Historia Lota jest smutną historią. W pogoni za bogactwem stracił żonę i dwóch zięciów oraz cały swój majątek. W końcu musiał jak nędzarz udać się tam, gdzie Bóg kazał mu się udać! Wtedy jego córki dopuściły się z nim kazirodztwa i urodziły dwóch synów: Ammona i Moaba (19:37, 38). Od nich wyszli Ammonici i Moabici, którzy nieustannie walczyli z Izraelem.

W przeciwieństwie do sposobu, w jaki Lot wychowywał swoje dzieci, czytamy, że sam Pan składał świadectwo o Abrahamie, że on „nakaże swoim dzieciom strzec drogi Pana” (18:19). Bóg powiedział tam również, że właśnie dlatego może spełnić wszystkie swoje obietnice dane Abrahamowi. Bóg nie może dziś wiele zrobić dla wielu ludzi, ponieważ nie potrafią kontrolować swoich dzieci we własnym domu!

4. W rozdziale 20 widzimy, jak Abraham po raz drugi poniósł porażkę w tej samej dziedzinie, okłamując pogańskiego króla, aby uratować swoje życie. Był nawet skłonny pozwolić swojej żonie przespać się z innym mężczyzną, aby ratować własne życie. Cóż to był za słaby człowiek, zupełnie jak my. Ale Bóg był dobry dla Abrahama i ocalił Sarę przed dotykiem Abimelecha. Ciekawie jest widzieć, jak Bóg chwali pogańskiego króla za „nieskazitelność jego serca” (20:6). Bóg powiedział mu, że to uczciwość jego serca powstrzymała go od cudzołóstwa z Sarą. Bóg pomoże dziś każdemu młodemu mężczyźnie, który ma nieskazitelne serce, tak jak pomógł temu pogańskiemu królowi!

5. Coś wspaniałego widzimy w 20:17–21:2. Widzimy tutaj Abrahama modlącego się za wiele bezpłodnych kobiet w domu Abimelecha, w czasie, gdy jego żona Sara była bezpłodna. Trzeba wiele hojności serca, aby modlić się za innych, aby otrzymali to, czego sami nie otrzymaliśmy od Boga. Ale kiedy Abraham się tak modlił, nie tylko wszystkie te kobiety otrzymały dzieci, ale także bezpłodna Sara poczęła i urodziła Izaaka. „Kto podlewa innych, ten też będzie napojony (przez Boga)” (Przysłów 11:25). Kiedy Hiob modlił się za innych, Bóg błogosławił ich, a także Hioba (Hioba 42:10).

Ale Abraham czekał cierpliwie przez 25 lat, zanim otrzymał to, co obiecał mu Bóg. Król Abimelek dowiedział się teraz o narodzinach Izaaka, podszedł do Abrahama i powiedział: „Zaprawdę, Bóg jest z tobą” (21:22). Kiedy będziemy wierni Panu, Pan sprawi, że nawet poganie rozpoznają, że On jest z nami.