Po pytaniu: Czy Bóg
istnieje, na które On sam odpowiada: „Jestem” (Wj 3:14), kolejnym naturalnym
pytaniem jest: Dlaczego Bóg stworzył świat?
Krótka odpowiedź, która rozbrzmiewa w całej Biblii brzmi: Bóg stworzył świat dla swojej chwały. To jest najważniejszy fakt.
Zwróć uwagę na kluczowy
werset z Księgi Izajasza 43:6-7: „Powiem północy: Oddaj; a południu: Nie
zatrzymuj. Przyprowadź moich synów z daleka i moje córki z krańców ziemi;
Każdego, kto nazywany jest moim imieniem i którego dla swojej chwały
stworzyłem, ukształtowałem i uczyniłem”.
Nawet jeśli zawęzić
znaczenie tego tekstu i odnieść go do powołania Izraela dla Bożej chwały,
użycie słów „stworzyłem”, „ukształtowałem” i „uczyniłem”, wskazuje na pierwotny
akt stworzenia. Izrael istnieje, ponieważ wszystkie rzeczy istnieją ostatecznie
dla Bożej chwały.
Kiedy pierwszy rozdział
Biblii mówi nam: „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boga go
stworzył; stworzył ich mężczyzną i kobietą” (Rdz 1:27), co to tak naprawdę
oznacza? Celem każdego obrazu jest ukazanie czegoś. Obrazy mają wskazywać na
oryginał, mają go gloryfikować. Bóg stworzył ludzi na swój obraz, aby świat
wypełniony był tymi, którzy będą odbijać Jego samego – 7 miliardów małych
obrazów Boga. Tak, aby nikt nie przegapił celu stworzenia. Nikt (za wyjątkiem
ślepych kamieni) nie mógłby przeoczyć celu stworzenia ludzkości, a mianowicie
Boga – znanego, kochającego Boga.
Aniołowie wołają w Iz 6:3
„Święty, święty, święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia jest pełna Jego chwały”.
Ziemia wypełniona milionami istot ludzkich, które niosą w sobie obraz Boży. Nie
tylko ludzie, ale i natura. Po co nam ten zapierających dech w piersiach świat?
Po co istnieje tak ogromny wszechświat? Ostatnio czytałem (nie mogę tego
potwierdzić!), że istnieje więcej gwiazd we wszechświecie niż słów i dźwięków,
które ludzie kiedykolwiek wypowiedzieli. Dlaczego?
Biblia jasno mówi o tym:
„Niebiosa ogłaszają chwałę Boga” (Ps 19:1). Jeśli ktoś zapyta: „Jeśli ziemia
jest jedyną zamieszkałą planetą, a człowiek jedynym mieszkańcem wszechświata,
to po co jest on tak ogromny?”. Odpowiedź brzmi: Tu nie chodzi o człowieka.
Chodzi o Boga. Bóg stworzył nas, abyśmy znali Go, kochali Go i ukazywali Go. A
następnie dał nam wskazówkę o sobie – wszechświat.
Wszechświat ogłasza chwałę
Boga, a powodem dla którego my istniejemy jest ujrzenie go, bycie oszołomionym
jego ogromem, co prowadzi do uwielbienia Boga. O tym Paweł mówi w Rz 1:20-21:
„To bowiem, co niewidzialne, to znaczy jego wieczna moc i bóstwo, są widzialne
od stworzenia świata przez to, co stworzone, po to, aby oni byli bez wymówki.
Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali,
lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce”.
Wielka tragedia
wszechświata polega na tym, że chociaż ludzie zostali stworzeni, aby wielbić
Boga, to jednak upadli, a chwałę nieśmiertelnego Stwórcy zamienili na obraz
przypominający człowieka (Rz 1:23). To jest istota tego co nazywamy grzechem.
Bóg stworzył świat dla
swojej chwały.
„Każdego, kto nazywany
jest moim imieniem i którego dla swojej chwały stworzyłem, ukształtowałem i
uczyniłem” (Iz 43:7)
„Każda dolina niech będzie
podniesiona, a każda góra i każdy pagórek – obniżone. To, co krzywe, niech się
wyprostuje, a wyboiste miejsca niech będą równiną. Wtedy objawi się chwała PANA
i ujrzy to razem wszelkie ciało. Tak bowiem mówiły usta PANA” (Iz 40:4-5)
„Ja, PAN, to jest moje
imię, a mojej chwały nie oddam innemu ani mojej czci – rzeźbionym posągom” (Iz
42:8)
„Śpiewajcie, niebiosa, bo
PAN to uczynił. Wykrzykujcie, głębiny ziemi. Rozbrzmiewajcie śpiewaniem góry,
lesie wraz ze wszystkimi drzewami; PAN bowiem odkupił Jakuba, a w Izraelu okrył
się chwałą” (Iz 44:23)
„Ze względu na moje imię
powściągam swój gniew i ze względu na moją chwałę powstrzymam swój gniew na
ciebie, aby cię nie wytępić. Oto wytapiałem cię, ale nie jak srebro; wybrałem
cię w piecu utrapienia. Ze względu na siebie, na siebie samego, to uczynię, bo
jakże miałoby być splugawione moje imię? Przecież mojej chwały nie oddam
innemu” (Iz 48:9-11)
„I powiedział mi: Jesteś
moim sługą, Izraelu, w tobie się rozsławię” (Iz 49:3)
„Oto bowiem ciemność
okryje ziemię i mrok – ludy, ale nad tobą wzejdzie PAN i jego chwała pojawi się
nad tobą” (Iz 60:2)
„Duch Pana BOGA jest nade
mną, bo PAN mnie namaścił, abym głosił dobrą nowinę cichym, posłał mnie, abym
opatrzył rany skruszonym w sercu, abym zwiastował uwięzionym wyzwolenie, a
związanym otworzenie więzienia; Abym ogłosił miłościwy rok PANA i dzień pomsty
naszego Boga; abym pocieszył wszystkich płaczących; Abym sprawił radość
płaczącym w Syjonie i dał im ozdobę zamiast popiołu, olejek radości zamiast
smutku, szatę chwały zamiast ducha przygnębienia; i będą nazwani drzewami
sprawiedliwości, szczepem PANA, aby był uwielbiony” (Iz 61:1-3)
To dlatego Bóg stworzył
świat – aby sam Bóg był uwielbiony.
Kiedy PAN stworzył świat
nie uczynił tego z jakiejkolwiek potrzeby, słabości czy niedoskonałości. Bóg
nie potrzebuje tego świata. Co więcej, Bóg nie potrzebuje nas.
Flp 1:20: „Zgodnie z moim
gorliwym oczekiwaniem i nadzieją, że w niczym nie będę zawstydzony, lecz z całą
odwagą, jak zawsze, tak i teraz, uwielbiony będzie Chrystus w moim ciele, czy
to przez życie, czy przez śmierć”. Uwielbiony megalunthesetai. My
powiększamy Jego chwałę jak teleskop, a nie mikroskop. Mikroskopy sprawiają, że
małe rzeczy wyglądają na większe niż są. Teleskopy natomiast sprawiają, że
niewyobrażalnie duże rzeczy są takie jakie są naprawdę – NIEWYOBRAŻALNIE DUŻE.
Zostaliśmy stworzeni, aby
zobaczyć Bożą chwałę, być zachwyconymi Bogiem, żyć Jego chwałą i pomagać innym
zobaczyć Go takim jakim jest naprawdę – wiedzieć Go i kochać Go.
Taki jest cel istnienia
wszechświata. Ta perspektywa wpłynie na twój sposób myślenia. Wpłynie na całe
twoje życie. Teraz już masz świadomość dlaczego wszystko istnieje. Istnieją
miliardy rzeczy, których nie wiesz. Jednak, skoro masz świadomość, że wszystko
istnieje na chwałę Boga, wiesz to co najważniejsze. Znasz prawdę o ostatecznym
celu istnienia wszystko. To jest niesamowite.
Chwała Bożej łaski
przejawia się przede wszystkim w śmierci Jezusa. Mówiąc inaczej, ten świat –
historia tego świata – został stworzony i jest podtrzymywany przez Boga, aby
Jego łaska mogła zostać objawiona w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa dla grzeszników.
Ten świat istnieje dla chwały Bożej łaski objawionej w zbawczym dziele Jezusa.
Jest nierozerwalny związek między chwałą Bożą, chwałą łaski, chwałą Chrystusa i
chwałą krzyża.
1. Krzyż – to najwyższy
punkt ukazania Bożej chwały i Jego łaski.
„Przeznaczył nas dla
siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;
Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym” (Ef
1:5-6). Innymi słowy, chwała łaski Bożej, to co Paweł nazywa „przemożnym
bogactwem swojej łaski przez swoją dobroć względem nas w Chrystusie Jezusie”
(Ef 2:7) – jest punktem kulminacyjnym i końcowym objawieniem chwały Bożej. A
celem Bożej predestynacji jest, abyśmy żyli na chwałę tej łaski.
To jest punkt końcowy Jego
chwały – służy temu nawet Boży gniew (Rz 9:22-23).
2. Bóg zaplanował to –
uwielbienie chwały swojej łaski – przed stworzeniem świata.
„Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni
przed jego obliczem w miłości. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez
Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli; […] Dla uwielbienia chwały
swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym” (Ef 1:4.6)
Łaska nie była refleksją w
odpowiedzi na upadek człowieka. Taki był plan, ponieważ ona jest szczytem Jego
chwały. I dlatego stworzył ten świat. Zaplanował go jako pomnik chwały swojej
łaski.
3. Boży plan polegał na
tym, aby uwielbienie chwały Jego łaski nastąpiło przez Syna Bożego, Jezusa
Chrystusa.
„Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według
upodobania swojej woli; Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas
w umiłowanym” (Ef 1:5-6). W wiecznej wieczności, Trójca Święta, postanowiła, że
łaska Boża zostanie objawiona w najwyższym stopniu przez zbawcze dzieło Boga
Syna.
Paweł mówi: „Który nas
zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na
podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie
Jezusie przed wiecznymi czasy” (2 Tm 1:9). Wraz z nastaniem czasu, rozpoczął
się plan objawienia chwały łaski Bożej przez Chrystusa Jezusa.
4. Odwiecznym planem Boga
było, aby chwała Bożej łaski osiągnęła swój najwyższy punkt w zbawczym dziele
Jezusa Chrystusa na krzyżu.
Widzimy to wyraźnie w
nazwie księgi, która istniała przed założeniem świata. Zanim powstał
jakikolwiek grzech ludzki, Bóg zaplanował, że Jego Syn umrze za grzeszników.
„Wszyscy mieszkańcy ziemi
oddadzą jej pokłon, ci, których imiona nie są zapisane w księdze życia Baranka
zabitego od założenia świata” (Obj 13:8)
5. Ostatecznym celem
stworzenia, prowadzenia i podtrzymywania tego świata jest uwielbienie chwały
łaski Bożej objawionej w ukrzyżowaniu Bożego Syna za grzeszników.
Oto dlaczego Obj 5:9 i 13
pokazują, że w wieczności będzie rozbrzmiewać „pieśń Baranka”.
„I śpiewali nową pieśń:
Godzien jesteś wziąć księgę i otworzyć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity
i odkupiłeś nas dla Boga przez swoją krew z każdego plemienia, języka, ludu i
narodu” (Obj 5:9). Będziemy chwalić naszego Zbawiciela.
Podsumowując, dlaczego Bóg
stworzył świat? Odpowiadamy na podstawie Pisma Świętego: Bóg stworzył świat dla
swojej chwały. Bóg nie stworzył świata z potrzeby. Z poczucia samotności. Bóg
był niezwykle szczęśliwy w społeczności Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha
Świętego.
Trójjedyny Bóg nie
potrzebował stworzenia. Stworzył ten świat, aby pokazać swoją chwałę, aby jego
lud mógł Go poznać, kochać Go i ukazywać Go.
Dlatego stworzył ten świat.
Świat, który Upadł i zamienił Jego chwałę w kłamstwo. Dlaczego Bóg dalej
podtrzymuje ten świat? Odpowiadamy: na chwałę swojej łaski objawionej przede
wszystkim w śmierci Jezusa.
Materiały: https://www.desiringgod.org/messages/why-did-god-create-the-world