1. Spotkałem w swoim życiu wielu wielkich
kaznodziejów, ale bardzo niewielu spotkałem tych, którzy chodzą z Bogiem. Ale
to właśnie ci nieliczni wzbudzili w moim sercu tęsknotę, aby od młodości samemu
chodzić z PANEM.
2. Enoch i Noe to pierwsi dwaj kaznodzieje
wspomniani w Biblii i obaj chodzili z Bogiem. Dałby Bóg, aby wszyscy
kaznodzieje postępowali tak samo.
3. Bóg kazał Noemu zbudować arkę, a Noe natychmiast zaczął ją budować. Nie pytał Boga, kto zapłaci za arkę. Gdyby zapytał o to Boga, Bóg odpowiedziałby: „Oczywiście musisz za to zapłacić sam”.
Czy słyszałeś kiedyś, jak Bóg mówił ci, że musisz
pokryć koszty Jego dzieła z własnej kieszeni? Większość chrześcijańskich
pracowników uważa, że jeśli wykonują dzieło Boże, ktoś musi im za to zapłacić!
Ale Noe nie myślał w ten sposób. Utrzymywał siebie i swoją rodzinę oraz służył
Panu. Aby zarobić pieniądze na budowę arki, musiał pracować po godzinach. Ale
zrobił to z wielką przyjemnością. Bóg potrzebuje takich ludzi również dzisiaj.
Jeśli, jak powiedział Jezus, dni ostatnie będą złe jak za czasów Noego, to Bóg
będzie potrzebować wielu ludzi podobnych do Noego również w dniach ostatecznych.
Tych, którzy podobnie jak apostoł Paweł, pracują na swoje utrzymanie i służą
Panu.
4. Ludzie musieli zapytać Noego, w jaki sposób
zwierzęta dostaną się do arki. Noe wiedział, że to jest sprawa Boga, a nie
jego. I Bóg w nadprzyrodzony sposób wprowadził zwierzęta do środka. Noe zrobił
tylko to, co do niego należało: zbudował arkę. Wszystkie inne sprawy pozostawił
Bogu. My także musimy robić tylko to, co Bóg nam nakazał. Wszelkie
niemożliwości możemy pozostawić Bogu.
5. Na koniec czytamy, że Bóg zamknął drzwi (7:16).
To Bóg zamknął drzwi arki, a nie Noe. Pewnego dnia Bóg zamknie także drzwi
zbawienia, gdy upłynie czas wejścia do królestwa Bożego.
6. Arka jest obrazem Chrystusa i Jego Ciała, czyli
Kościoła. Życie w arce musiało być niewygodne, tak samo jak w kościele! W
kościele musimy przebywać w towarzystwie ludzi, którzy różnią się od nas, a
wielu z nich może nas czasami zirytować. Ale nawet jeśli arka była niewygodna,
w tamtym czasie była to jedyne bezpieczne miejsce na ziemi. Taki jest
dzisiejszy kościół. Cieszę się, że jestem w kościele, nawet jeśli są w nim
ludzie trudni. Mam nadzieję, że ty też jesteś szczęśliwy.
7. Kiedy wody potopu miały w końcu opaść, Noe
wypuścił kruka i gołębicę z arki: obraz ciała i Ducha. Kruk nigdy nie wrócił. Znalazł
zwłoki ludzi i zwierząt i rozkoszował się ucztą, jaką mu to wszystko zapewniło.
Podobnie ci, którzy żyją zgodnie z nakazami swego ciała, uważają świat za
bardzo przyjemne miejsce. Ale gołębica wróciła bardzo szybko. Podobnie jest z
tymi, którzy żyją według Ducha. Nigdy nie czują się komfortowo w świecie i
zawsze pragną powrócić do wspólnoty ludu Bożego w Kościele.
8. Pierwszą rzeczą, którą Noe zrobił gdy opuścił
arkę, było zbudowanie ołtarza Panu, na którym złożył ofiarę dziękczynną (8,20).
Ten wzór stawiania Boga na pierwszym miejscu i oddawania Mu czci i
dziękczynienia jest dla nas dobrym przykładem do naśladowania przez cały czas.
9. Jednak Noe nie był człowiekiem idealnym. Pewnego
dnia upił się i pozostał nagi w swoim namiocie. Widział to jego syn Cham i
doniósł o tym swoim braciom. Ponieważ Cham w ten sposób zhańbił swego ojca,
spadła na niego klątwa. Jednak Sem i Jafet wrócili i zakryli nagość swojego
ojca. Dlatego zostali pobłogosławieni. Jest tu dla nas ważna wiadomość. Jest to
pierwsze miejsce w Piśmie Świętym, gdzie czytamy o karaniu przez Boga syna i
jego potomstwa za zniesławienie ich ojca. Brak szacunku dla władzy jest poważną
sprawą przed Bogiem. Gdy widzisz słabość swego ojca lub męża Bożego, nie
ujawniaj innym jego nagości, jak to zrobił Cham, chyba że chcesz przyjąć na
siebie przekleństwo. Bądźcie jak Sem i Jafet i osłaniajcie go. „Miłość zakrywa
mnóstwo grzechów” (1 Piotra 4:8; Przysłów 10:12). Noe pobłogosławił Sema i
Jafeta błogosławieństwem wspólnoty, mówiąc: „Niech Bóg wywyższy Jafeta i niech
zamieszka w namiotach Sema” (9:27). My także musimy budować społeczność z tymi,
którzy żyją razem i zakrywać swoje grzechy. Tylko tacy wierzący mogą budować
Kościół Jezusa Chrystusa.
10. Babilon. Mówię teraz o wierzących, którzy
zostali zwiedzeni. Rozważmy tylko jeden obszar: Ilu wierzących naprawdę wierzy
w to, co powiedział Jezus: „Nie możecie służyć Bogu i pieniądzom” (Łk 16,13)?
Bardzo, bardzo niewielu. Jest mnóstwo chrześcijan i chrześcijańskich
pracowników, którzy wierzą, że mogą jednocześnie służyć Bogu i pieniądzom. To
tylko jeden z przykładów wielkiego dzieła, którego dokonał Szatan, aby zwieść
chrześcijan. Są wierzący, którzy kochają pieniądze i wyobrażają sobie, że
kochają także Boga, chociaż Jezus powiedział, że to niemożliwe. Tacy ludzie nie
są duchowi, lecz jedynie religijni.
11. W rozdziale 10 czytamy o początkach Babilonu.
Jego zniszczenie opisano w Objawieniu 18. Babilon pojawia się na początku
Biblii i trwa aż do końca. Czytamy tutaj o człowieku o imieniu Nimrod (10:8,
9), który był potężnym myśliwym „przeciwko Panu” (dosłowne tłumaczenie).
Początkiem jego królestwa był Babel (lub Babilon). Babel pierwotnie oznaczał
„bramę Boga”. Nimrod nie był ateistą. Podobnie jak Kain był człowiekiem
religijnym, którego zawód polegał na prowadzeniu ludzi do Boga! Tak działa
system babiloński.
12. Babilon to system religijny (Objawienie 17), a
także system finansowy (Objawienie 18). Pieniądze i dzieło Boga spotykają się i
w ten sposób powstaje Babilon. I w ten sposób ludzie są oszukiwani. Myślą, że
wykonują pracę Pana, ale praca ich przyciąga, ponieważ można na niej także
zarobić pieniądze! Tam też można zdobyć sławę.
13. „Chrześcijański” system religijny, który
zapewnia ludziom sławę, bogactwo i władzę, jest z pewnością systemem
babilońskim. Celem Babilonu jest pokazanie ludziom drzwi do Boga (Babel). Ale w
rzeczywistości prowadzi ich to do bram piekielnych. Jezus powiedział: „Ja
jestem bramą” (Jana 10:9). On jest bramą do Jerozolimy, prawdziwego Kościoła
Bożego.
14. Nimrod jest typem Antychrysta, który pojawi się
w przyszłości. Tu jest napisane, że był myśliwym. Być może w tamtych czasach
dzikie zwierzęta zabijały wielu ludzi, a Nimrod polował na te zwierzęta i
zyskał miano wielkiego wyzwoliciela. W ten sposób stał się światowym liderem.
Antychryst będzie taki w dniach ostatecznych. Zamierza wyzwolić ludzi w
niesamowity sposób i dlatego zdobędzie szacunek wielu osób. W Objawieniu
czytamy, że fałszywy prorok będzie blisko spokrewniony z antychrystem. W dniach
ostatnich religia i polityka będą ze sobą ściśle powiązane.
15. Widzimy to w czasie wyborów zarówno w Indiach, jak i w Stanach Zjednoczonych. Przywódcy polityczni wiedzą, że użycie karty religijnej zapewni im więcej głosów. Nawet „religia chrześcijańska” jest wykorzystywana przez polityków do własnej promocji. Ale to nie jest wiara Jezusa Chrystusa. Jezus powiedział: „Moje królestwo nie jest z tego świata” (Jana 18:36). To jest znak rozpoznawczy prawdziwej wiary. Nigdy nie dałoby się uczynić Jezusa ani jego apostołów świeckimi królami, tak jak Nimrod. Byli służącymi. Pewnego razu, gdy próbowali obwołać Jezusa królem, uciekł spośród nich. Nie chciał być ich Królem w sposób, w jaki oni to rozumieli.