„Jan wprawdzie żadnego
cudu nie uczynił, ale wszystko, cokolwiek o Nim powiedział, było
prawdą” (J 10:41)
Może jesteś niezadowolony z samego siebie? Nie jesteś geniuszem, nie posiadasz wybitnych zdolności i nie objawiasz jakichś wspaniałych darów. Dział twojego istnienia jest mierny. Dni twoje nie odznaczają się niczym, są jednostajne i podobne jeden do drugiego. Bez względu na to wszystko, twoje życie może mieć ogromne znaczenie.
„Chociaż
cię trapiłem, już więcej nie będę cię trapił” (Na 1:12b UBG)
Istnieje pewna granica poniżenia. Bóg zsyła poniżenie, ale On też je odsuwa. Czy wzdychasz i pytasz: "Kiedy to się skończy?". Pamiętaj, że nasze zmartwienia znikną ostatecznie, kiedy to ziemskie życie przeminie. Czekajmy więc spokojnie i z cierpliwością przyjmujmy wolę Pana, dopóki nie powróci.
Nie ma większego przesłania od poselstwa Ewangelii. Jednak często bywa tak, że wiadomość Ewangelii ulega ogromnemu zniekształceniu lub uproszczeniu. Ludzie myślą, że głoszą Ewangelię, kiedy mówią: „możesz mieć cel w swoim życiu” lub „możesz nadać swemu życiu sens” albo „możesz mieć osobistą relację z Jezusem”. Wszystkie te rzeczy są prawdą i wszystkie są niezwykle istotne, jednak żadna z nich nie dotyka serca (najważniejszej części) Ewangelii.
1. Patrz się na to, co
jest najgorsze w twoim stanie. Lepiej to widzieć
tutaj niż w piekle; bo musisz zobaczyć twój straszny stan tu lub tam.
2. Strzeż się małych grzechów, bo po nich idą większe, a te ciągną za sobą jeszcze większe, a wtedy nastąpi wylanie gniewu Bożego; a wtedy twój stan końcowy, będzie gorsy niż początkowy (2P 2:20).
Kościół rzymskokatolicki (dalej KRK) naucza, że chrzest niemowląt jest odpowiedzią na duchową chorobę, która od Upadku człowieka niszczy ludzkość. Zgodnie z nauczaniem biblijnym, KRK głosi, że każde dziecko przychodzi na świat z duszą splamioną grzechem pierworodnym, odziedziczonym po Adamie i Ewie. Konsekwencją Upadku było nie tylko wygnanie z Edenu, ale również oddzielenie od świętego Boga.