Człowiek nie ma nic, czym mógłby się chlubić nawet swoją wiarą. Jeśli chlubisz się swoją wiarą, jeśli chlubisz się faktem, że uwierzyłeś, a inni nie uwierzyli, nie jest to już dłużej łaska, nie jest to dłużej na Bożą chwałę, a uznanie należy się twojej wierze.
„Wszystko czego potrzebujesz to miłość” (All you need is love). Tak śpiewali Beatlesi. Jeśli mówiliby o Bożej miłości, to stwierdzenie miałoby w sobie ziarno prawdy. Ale to co zwykle rozumie się poprzez miłość w popkulturze, nie jest prawdziwą miłością w ogóle; jest to śmiercionośne oszustwo. Ta miłość jest czymś dalekim od „wszystkiego czego potrzebujesz”, a raczej jest to coś czego desperacko powinieneś unikać.
Jeśli, jak twierdzi Kościół Katolicki, Bóg uznaje dobre uczynki katolików jako podstawę ich zbawienia, to co będzie w tym względzie z dobrymi uczynkami judaistów, muzułmanów, hinduistów, buddystów, a nawet agnostyków? Czy są oni w stanie osiągnąć życie wieczne?
Jeden ze współczesnych filozofów chrześcijańskich powiedział, że powinniśmy być napełnieni osłupieniem i zdumieniem widząc sposób w jaki ludzie traktują Słowo Boże. Francis Schaeffer napisał: „Chciałbym zwrócić się do tych, którzy uważają się za biblijnie wierzących chrześcijan i powiedzieć im, że jeżeli wiedzą, jak Słowo Boże bywa wykoślawiane tak, jak to się dzieje dzisiaj, i nie są poruszeni do łez i nie są oburzeni, to wątpię, czy oni kochają Boga”.