Oto pytanie dla każdego
chrześcijanina. Zadaj je sobie: „Czy sprawdzając moje serce mogę powiedzieć, że
jestem jak Saul, czy jak Dawid? Skąd wiem, że jestem rzeczywiście wierzącym,
nie zaś tylko oszukującym samego siebie, nienawróconym pseudo-wierzącym?”.
Odpowiedź brzmi, że ci którzy kochają Pana, przestrzegają jego przykazań (J
14:15). To pierwszy i najbardziej podstawowy test. To test, którego Saul ciągle
nie mógł zdać. To dzięki temu połączeniu – chęci postępowania według Bożej woli
z radością płynącą z praktycznej pobożności – doświadczane jest uświęcenie
przez Ducha Świętego (1 P 1:2).
Pojawia się pragnienie czystości moralnej, głód
i pragnienie sprawiedliwości (Mt 5:6), chęć zewleczenia z siebie starego
człowieka wraz z jego pożądliwościami i przyobleczenie się w nowego, który ustawicznie
odnawia się ku poznaniu na obraz tego, który go stworzył (Kol 3:9-10).
Pojawia
się czynne przyoblekanie się w Pana Jezusa Chrystusa (Rz 13:14). Radujesz się
zwycięstwem nad grzechem. Szukasz Bożej woli z naprawdę szczerym zamiarem.
Miłujesz Boże prawo. Rozkoszujesz się samym Panem, a nawet jeśli upadniesz w
grzech, jesteś wrażliwy na swoje ułomności. Ta wrażliwość oraz pragnienie Bożej
chwały są dowodami na to, że Duch Święty jest w tobie. Zarówno Saul jak i Dawid
grzeszyli. Obaj żałowali, ale tylko Dawid naprawdę pokutował i odwracał się od
grzechu, by na nowo służyć Bogu.
Gordon J. Keddie
