Pan
Jezus kończąc swoje Kazanie na Górze skierował do słuchaczy bardzo poważne
ostrzeżenie: „Strzeżcie się fałszywych
proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczym, wewnątrz zaś są wilkami
drapieżnymi!”. (Mt 7,15)
Obecność
fałszywych proroków nie jest niczym nowym w Izraelu. Tak długo jak Bóg miał
prawdziwych proroków, szatan miał fałszywych. Możemy zauważyć to od samego
początku historii odkupienia. Mojżesz ostrzegał:
„Wszystko, co ja wam powiedziałem, starannie
wypełniajcie. Nic do tego nie będziesz dodawał ani niczego od tego nie
ujmiesz. Jeśliby powstał pośród ciebie prorok albo ten, kto ma sny,
i zapowiedziałby ci znak albo cud, i potem nastąpiłby ten znak albo cud, o
którym ci powiedział, i namawiałby cię: Pójdźmy za innymi bogami, których nie
znasz, i służmy im, to nie usłuchasz słów tego proroka ani tego, kto ma
sny, gdyż to Pan, wasz Bóg, wystawia was na próbę, aby poznać, czy miłujecie
Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej. Za Panem,
waszym Bogiem, pójdziecie i jego będziecie się bać, i jego przykazań
przestrzegać. Jego głosu będziecie słuchać, jemu będziecie służyć i jego się
trzymać. A ten prorok albo ten, kto ma sny, poniesie śmierć, gdyż namawiał
do odstępstwa od Pana, Boga waszego, który was wyprowadził z ziemi egipskiej i
wykupił cię z domu niewoli, aby cię sprowadzić z drogi, którą Pan, Bóg twój,
nakazał ci iść. Tak wyplenisz to zło spośród siebie”. (5M 13, 1-6)
W
innym miejscu w Starym Testamencie, czytamy słowa, które Bóg skierował do
proroka Jeremiasza:
„A Pan rzekł do mnie: „Fałszywie prorokują
prorocy w moim imieniu; nie posłałem ich ani nie dałem im poleceń, ani nie
mówiłem do nich. Kłamliwe widzenia, marne wieszczby i wymysły swojego serca wam
prorokują”. (Jer 14,14)
Czasami
Pan osądza swój lud poprzez fałszywych proroków. Bóg ostrzegał proroka
Zachariasza:
„Bo oto Ja wzbudzę w kraju pasterza, który
nie będzie się troszczył o zaginione, nie będzie szukał tego, co zbłąkane, nie
będzie leczył tego, co zranione, i karmił tego, co zgłodniałe, lecz będzie jadł
mięso tucznych zwierząt i zerwie im kopyta”. (Zach 11,16)
Paweł
ostrzegał chrześcijan w Rzymie: „A proszę
was, bracia, abyście się strzegli tych, którzy wzniecają spory i zgorszenia
wbrew nauce, którą przyjęliście; unikajcie ich. Tacy bowiem nie służą Panu
naszemu, Chrystusowi, ale własnemu brzuchowi, i przez piękne a pochlebne słowa
zwodzą serca prostaczków”. (Rz 16,17-18)
W
innych częściach Nowego Testamentu fałszywi prorocy określani są jako „duchy zwodnicze”, które głoszą „nauki szatańskie” (1 Tym 4,1), jako ci którzy "wprowadzać
będą zgubne nauki i zapierać się Pana, który ich odkupił, sprowadzając na się
rychłą zgubę" (2 P 2,1).
Są
oni nazywani fałszywymi braćmi (2 Kor 11,26); fałszywymi apostołami (2 Kor
11,13); fałszywymi nauczycielami (2 P 2,1) kłamliwymi mówcami (1 Tym 4,2) a
także fałszywymi Chrystusami (Mat 24,24). Dlatego apostoł Jan napisał: „Umiłowani,
nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu
fałszywych proroków wyszło na ten świat." (1 J 4,1)
Kiedy
Paweł żegnał się ze starszymi kościoła w Efezie na plaży w pobliżu Miletu,
skierował do nich słowa smutnego ostrzeżenia o nieuchronnym pojawieniu
się fałszywych nauczycieli: "Ja
wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając
trzody, nawet spomiędzy was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy
przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą. Przeto czuwajcie, pamiętając,
że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami napominać każdego
z was." (Dz 20, 29-31)
Te
ostrzeżenia zostały podsumowane jednym słowem, które znajdziemy w Ewangelii
Mateusza 7,15: strzeżcie się. To
nie jest zwykłe wezwanie zwracające uwagę na jakąś błahostkę, ale poważne
ostrzeżenie wzywające do czuwania przed tym co może spowodować naszą szkodę. To
słowo sugeruje nam aby trzymać nasz umysł na wodzy. Fałszywi prorocy są
więcej niż źli: są niebezpieczni i powinniśmy chronić nasze umysły przed
nimi. Oni odciągają ludzi od wiary i zatruwają duszę. Fałszywi prorocy są
duchowymi bestiami o wiele bardziej śmiercionośnymi niż te fizyczne. Piotr i
Juda nazywają ich „nierozumnymi
zwierzętami” (2 P 2,12 por z Jud. 10)
W
Palestynie, wilki są naturalnym wrogiem owiec. Wędrują one poprzez wzgórza oraz
doliny w poszukiwaniu zagubionych owiec, które pozostały w tyle lub odłączyły
się od stada. Gdy ten drapieżnik znajduje taką owcę szybko rozrywa ją na
strzępy. Każda dorosła, zdrowa owca jest kompletnie bezbronna w starciu z
wilkiem.
Wilki
są bezlitosne i okrutne (zob Ez 22,27). Greckie słowo harpax (drapieżny) jest
tłumaczone również jako „zdzierca” (Łk 18,11, 1 Kor 5,10-11;6,10) i odnosi się
do tych, którzy podstępnie i bezlitośnie niszczą ludzi dla pieniędzy czy
też majątku. Fałszywi prorocy i wilki są sprytni, podstępni i nieustannie
wypatrujący nowych ofiar.
Następnym
razem, przyjrzymy się temu co Boże Słowo mówi o ich identyfikacji.
John MacArthur
http://www.gty.org/Blog/B140210/beware-of-false-teachers
